-
1 grund
grund1 [ɡrөnd] (-en; -er) Grund m;de första grunderna Pl die Anfangsgründe m/Pl;i grund och botten im Grunde, eigentlich; im Grunde (genommen);på goda grunder aus guten Gründen;på grund av wegen, infolge;på grund därav infolgedessen;gå till grunden med ngt etwas (Dat) auf den Grund gehengrund2 (-et; -)1. Adj flach, seicht2. Untiefe f, Grund m;gå på grund auf Grund geraten